Big Picture Learning studiereis 2019 (3 van 3)

Nadat om 8.00 onze schoolbus weer voor onze hoteldeur stond zijn we opnieuw met z’n allen vertrokken naar the Met. Net zoals gisteren zijn we weer gestart in het centrale gebouw. Deze ochtend werden wij uitgenodigd om de presentaties bij te wonen van twee senior students. Twee dames die dankzij the Met, kansen hebben gevonden om zich te ontwikkelen in een passie. In eerste instantie gaf de eerste student aan dat zij als passie het bakken van taarten had. Tijdens haar schoolcarrière kwam ze erachter dat bakken leuk is als hobby maar dat haar echte passie justitie is. Ze is zich verder aan het ontwikkelen om een carrière in de rechten te vinden. De tweede student had al vanaf jongs af aan al een sterke passie voor politie. Zij kon na de basisschool niet wennen op een middelbare school wegens vechtpartijen, oninteressante vakken, etc. Via via kwam zij achter the Met. De eerste weken vroeg zij zich echter sterk af wat deze school haar zou bieden maar uiteindelijk is ze ontzettend blij met de kansen die ze gekregen heeft en werkt er naar toe om na haar senior year te starten op een politie-academie.

Na de enerverende start van de dag ging ieder zijn eigen weg. De één heeft meegekeken bij pick-me-ups terwijl de ander direct in de auto stapte met zijn of haar advisor om op bezoek te gaan bij een LTI (learning through interest/internship).

Wat opviel bij het eerste LTI bedrijf, een sieradenbedrijf dat benodigdheden uit andere landen haalt om zo sieraden te kunnen maken, dat studenten vol passie bezig waren met het maken van sieraden. Dit heeft er toe geleid bij de studenten dat zij zelf sieraden zijn gaan ontwerpen en deze verkopen aan particulieren. Naast het maken van sieraden speelde ook een stukje marketing mee. Want hoe verkoop je deze sieraden nou eigenlijk. Door al deze stappen te doorlopen hebben wij kunnen zien dat deze leerlingen vol passie bezig waren met hun eigen sieradenbedrijf.

Een andere LTI bevond zich bij een bedrijf dat zich focust op het ontwikkeling van (NAW-)formulieren voor onder andere ziekenhuizen. Deze leerling heeft dankzij haar passie voor het programmeren, het maken van deze formulieren zich eigen gemaakt. Inmiddels kwalitatief zo sterk dat inmiddels meerdere bedrijven haar opdrachten geven. In gesprek met haar baas zijn we er achter gekomen dat door de interesse van de leerling de begeleiding door de mentor heel soepel verloopt. De mentor (stagebegeleider) vertelde dat er meerdere collegestudenten (universiteit) een stage hier hebben gelopen en meer begeleiding nodig hadden omdat zij ‘gedropt’ werden bij het stagebedrijf en er weinig tot geen contact was met school. In dit geval heeft de highschool student zelf contact opgenomen met het bedrijf omdat zij geïnteresseerd is in programmeren. Er is zo veel mogelijk contact tussen de student, de advisor en de mentor en hierdoor ontstaat er een goede communicatie waardoor de student optimaal tot leren komt. We hebben hierdoor gezien wat het belang is van veel communicatie met stagebedrijven.

Na de pauze met pizza hebben we een workshop gehad met Janet Villanueva-Williams. Zij heeft ons meer verteld over de schoolcultuur en het contact met ouders/verzorgers. Wat vooral hierbij naar voren kwam is dat wanneer er activiteiten worden uitgevoerd met de studenten de band tussen student en advisor geoptimaliseerd wordt. Dit kunnen activiteiten zijn als kamperen, een diner organiseren, samen naar de bioscoop, spelletjes spelen, etc. Deze activiteiten kunnen ook uitgevoerd worden met het team om zo ook tot een optimaal team te komen. Wat ons opviel was dat zij één maal per jaar een meeting hebben met alumni (oud-studenten). Dit doen zij om bijvoorbeeld internships te regelen. Deze activiteit nemen we mee naar Nederland. We zien ook dat we met de leerlingen en de activiteiten al mooi op weg zijn.

Ramon en Bodet (Gooise Praktijkschool) en Urmi (De Dreef, Amsterdam)